مبلمان در دوره های پیشین
ژاکوبی
ژاکوبی یک سبک مبلمان انگلیسی است که در فاصله سال های ۱۶۰۳ تا ۱۶۸۸ شکل گرفته است صندلی بلوطی با پشتی بلند
و با پایه های کنده کاری شده ظریف و تشکچه با پوشش مخمل اسپانیایی معرف کلیه تناسب ها و خطوط این نوع مبلمان است.
پدید آمد در این سبک شکوه سبک و Stewart Style از تشکچه نرم مبلمان ژاکوبی اولیه، مبلمان با پوشش پارچه سبک استوارت
. ظرافت فوق العاده کار نتیجه پیشرفت های درودگری بود به نام گرین لینگ گینبز
ملکه آن
در عصر ملکه آن مبلمان خانگی از مشخصات و خصوصیات کنده کاری که معرف سبک های گذشته بود فاصله گرفت. این سبک
اولین نوع مبلمان در انگلستان بود که در آن ترکیب توامان زیبایی و راحتی مطرح بود. دسته های صندلی و پشتی های آن
مناسب با بدن انحنای داده شده بود، روکش های پارچه ای جای کنده کاری را گرفت و پایه های پنجه شیری خطوط منحنی و نیز
گوشه های گرد شده در این سبک پدیدار و چوب بیست پایه های صندلی ناپدید شدند. پشتی های مجلل و مرتفع سبک های
قبلی به ارتفاع کوتاه تری نزاع پیدا کردند. در این دوره بود که برای اولین بار در انگلستان از چوب ماهاگونی استفاده شد. صندلی
های سبک ملکه آن، پشتی های تو رفته یا صاف داشته و صندلی روکش پارچه ای داشته و غالباً قابل برداشتن از روی صندلی
بوده است.
چیپندل
۱۷۵۰ سرآمد کابینت سازهای لندن بود با ورود ماهاگونی به صحنه حرفه درودگری، چینپدل – توماس چینپدل در فاصله ۱۷۷۵
مبادرت به تهیه طرح هایی نمود که اختصاصاً با این چوب جدید انطباق داشتند در کار خود منحصراً به کنده کاری های ظریف تکیه
کرده و از منبت کاری پرهیز می نمود. پایه های کروی و پنجه های موجود در جرح های اولیه وی در طرح های بعدی کنار گذاشته
شده و در عوض از پایه های راست در کارهای بعدی استفاده گردید.
رابرت آدام
رابرت آدام، معمار تعداد زیادی از قصرها و خانه های باشکوه لندن بود. در سبک وی نفوذ گنجینه های کلاسیک را که در پمپی
حفاری گردیدند منعکس است. صندلی های رابرت آدام تنوع فوق العاده ای را داشته است
ولی شاید بتوان صندلی با پشتی بیضوی را نمونه بارز این سبک دانست. ارتفاع این صندلی ها برای حفظ کنتراست بین پانل
های عمودی و پنجره های بلند معماری وی کوتاه گرفته می شد.
جرج هپل وایت
هپل وایت، یک کابینت ساز بادید عملی قوی بود که کارهای خود را ابتدا به سبک آدام ساخت. بعدها صندلی با پشت بیضوی و
سپری سبک آدام را اصلاح و تکمیل نمود. این صندلی جدید با طرح شاخه گندمی و دکوراسیون باز، نمونه ای از طرح شیک و
سبک طرح های زیبا و فوق العاده متقارن وی بود هپل وایت معتقد بود که زیبایی خط در انحنای آن است و به همین دلیل از طرح
های با خط مستقیم پرهیزمی نمود. او به چوب ماهاگونی و خصوصیت مقاوم آن که به کمک آن می توانست کارهای سبک وزنی
بسازد عشق می ورزید. در کارهای خود برای پیدایش سایه روشن مشخص تر در قسمت های کنده کاری شده از جلای روشن
به وسیله همسرش (آلیس) استفاده می کرد. کتاب راهنمای کابینت ساز و دوزندگان مبل طبع گردید.
توماس شراتون
شراتون یکی از مهم ترین طراحان مبلمان در نیمه دوم قرن ۱۸ محسوب می گردد و با اینکه خود مبل ساز بود احتمالاً هرگز یکی
از طرح های خود را نساخت. بیشتر صندلی های وی ظاهری با ظرافت زنانه داشتند ولی به علت دانش مبل سازی وی همه آن
ها از استحکام قابل ملاحظه ای برخوردار بودند. شراتون فسمتی از اطلاعات خود را از سبک فرانسوی لوئی شانزدهم به عاریت
گرفت ولی نفوذ آن بر روی طرح، فوق العاده بود. کتاب ترسیمی کابینت سازها و مبل سازها در سال ۱۷۹۳ چاپ شد. در این زمان
ماهاگونی به نفع چوب اقاقیا و چوب مخطط و چوب لاله درختی امریکایی، کنار گذاشته شد.
دوره لویی پانزدهم
که یک شاخص مبل دوره لوئی چهاردهم، کنده کاری ها و خطوط متقارن پیچیده ای بود آندره شارل بول
هنرمند جهانی در حرفه درودگری محسوب می گردید. سبکی با دکوراسیون گران قیمت ابداع کرد. مبلمان این دوره، حجیم و
سنگین بودند. در دوره لوئی پانزدهم زندگی درباری در نهایت شکوه و جلال بود. مبلمان در اواخر این دوره، دکوراسیون بیش از
حدی را داشته ولی نسبت به مبلمان اوائل دوره کوچک تر و راحت تر بوده است.
در طرح لوئی شانزدهم از هنر هنرمندان گذشته استفاده شد و به کار زیبایی و سادگی بیشتری داده شد. در این دوره خطوط
بود. راست جای سبک های کنده کاری شده شلوغ را گرفتند طراح مشهور، دو امپراطور آخر این دوره، جی ریزنر
طرح های رمی که در معماری فرانسه به کار می رفتند بر روی طراحی مبلمان این دوره نیز تأثیر گذارده است.
دانکن فایف
دانکن فایف در اسکاتلند به دنیا آمد ولی اولین طراح مشهور مبلمان در امریکا گردید. در کارهای اولیه وی نفوذ سبک های آدام و
سبک شراتون منعکس است. در طرح های فایف،تعادل، استقامت ساختمانی و جنبه های اقتصادی پیش بینی شده است.
مشخصات بارز طرح های وی عبارتند از استفاده از شکل چنگ به عنوان پشتی، کنده کاری های تو رفته و برآمده ی استوانه ای و
روی پایه ها و دسته ها، پایه های پنجره ای برنجی و کنده کاری های برگی و تکه ی بارز دیگر در سبک وی را می توان انحنای رو
به خارج پایه های صندلی ها و میزها دانست.
مبل های مدرن
پس از جنگ جهانی دوم، طراحان مبلمان با مطالعه و بررسی کار روی سبک های گذشته توانستند از نقطه نظر هنری و کار روی
چوب های متعدد و مفاهیم کاربردی آن ها، طرح های زیبایی بیافرینند که تداوم این امر در مبلمان های امروزی همچنان ادامه
دارد.
