صحبت از نجاری و ساخت میز و صندلی چوبی که می‌شود ذهن‌مان به سمت شغلی مردانه می‌رود که از لحاظ قدرت بدنی از عهده مردان بر می‌آید. سال گذشته، اما هفت دختر زنجانی تصمیم گرفتند که بعد از آموزش نجاری به سراغ راه‌اندازی این کسب و کار بروند و ثابت کنند که خانم‌ها هم می‌توانند یک نجار ماهر باشند. دخترانی که متولد سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۵ هستند و با سرمایه ده میلیون تومانی در زمینه چوب و نجاری کارآفرینی کرده‌اند. آن‌ها طی مدت حدود یکسال به خوبی پیشرفت کرده‌اند و حالا در فکر توسعه کسب و کارشان هستند.
در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار «جوان آنلاین» با عاطفه ساجدی که یکی از خانم‌های نجار گروه وودآنژ است را می‌خوانید:
چه شد تصمیم گرفتید در زمینه نجاری، کارآفرینی کنید؟ لطفا درباره اعضای گروه و کسب و کارتان توضیح دهید.
ما در زنجان زندگی می‌کنیم و هر کدام‌مان به دلیل علاقه کار با چوب و ذوق نجاری به مجتمع فنی شهرمان رفتیم و از آنجایی که این کلاس برای خانم‌ها برگزار نمی‌شد با پیگیری‌های زیاد موفق شدیم تا نظر مسئولان مجتمع فنی زنجان را تغییر دهیم. در نهایت کلاس‌ها برایمان برگزار شد و در این کلاس هفت نفر از ما که علاقه شدیدی به نجاری داشتیم تصمیم گرفتیم تا در این زمینه کارآفرینی کنیم؛ بنابراین پس از اتمام دوره مقدماتی، تصمیم گرفتیم تا دوره حرفه‌ای نجاری را نیز بگذرانیم و سال گذشته در یکی از کارگاه‌های همین مجتمع فنی کارمان را آغاز کردیم.
لطفا اعضای گروه وودآنژ را معرفی کنید و بگویید حدودا چند سال دارند؟
بهار محرَر، مهدیه بیات، فرشته جلیلی‌مقدم، مهتاب مصائبی، پرنیا عبادی و زهرا یگانه اعضای گروه وودآنژ را تشکیل داده‌اند. یکی از اعضای گروه متولد سال ۶۹ و بقیه اعضا متولد سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۵ هستند.
آیا در شروع کارتان سرمایه مشخصی داشتید؟ چطور سرمایه اولیه را فراهم کردید؟
از آنجایی که سرمایه کارمان را خرد خرد وارد کار کردیم، رقم دقیقی از آن را نمی‌دانم، اما در مجموع و به طور حدودی هفت نفرمان ده میلیون تومان سرمایه آوردیم، یعنی نفری یک میلیون و چند صد تومان.
از حمایت‌های خانوادگی به‌ویژه کمک‌های مالی برخوردار بودید؟
کمک‌های مالی خیر، اما از جهت تشویق و ایجاد انگیزه، خانواده‌هایمان نقش زیادی در پیشرفت‌مان داشتند؛ و البته اولین سفارش چوب را از خانواده‌ها، دوستان، آشنایان و اقوام می‌گرفتیم و وقتی از عهده آن بر می‌آمدیم حس اعتماد به نفس می‌کردیم. بعد از آن هم یک صفحه اینستاگرام راه انداختیم و عکس تولیداتمان را داخل آن قرار دادیم. این کار باعث شد که مشتریان زیادی به سراغ‌مان بیایند و سفارش کار دهند.
شرایط اقتصادی در چند ماه اخیر را چطور مدیریت کردید؟
با نوسانات اقتصادی، قیمت چوب و ابزار هم گران شد. این افزایش قیمت روی سود کار ما تاثیر گذاشت و با مشکلاتی مواجه شدیم. اما انگیزه ما برای ادامه کار باعث شد تا به کمتر شدن سودمان فکر نکنیم و با اراده به راهمان ادامه دهیم. در حال حاضر نیز چند ابزار نیاز داریم که به دلیل افزایش قیمت از خرید آن عقب افتاده‌ایم، اما تصمیم داریم تا با گرفتن وام آن را تهیه کنیم.
تا امروز چه حمایت‌های دولتی یا غیردولتی از شما شده است؟ و چه کم و کاستی‌هایی وجود داشته است؟
مجتمع فنی حرفه‌ای زنجان، کلاس‌های نجاری را برای ما برگزار کرد و بعد از گذراندن این کلاس‌ها، کارگاهی را در اختیار ما گذاشت تا در آن کارآفرینی کنیم. البته ناگفته نماند که ما از فروش تولیداتمان درصدی را به مجتمع فنی می‌پردازیم. در حال حاضر نیز برای دریافت وام اقدام کردیم که با نامه‌نگاری‌ها قرار است این کار انجام شود تا برای توسعه کارمان یک کارگاه اجاره کنیم و چندین ابزار مورد نیازمان را بخریم.
اما توقع من و هم‌گروهی‌هایم این است که اگر قرار است توجه به مهارت‌آموزی و کارآفرینی شود، روند پرداخت وام به امثال ما روند کوتاه‌تری باشد تا بتوانیم رشد کنیم و کارمان را توسعه دهیم.
البته حمایت‌های غیردولتی هم از ما شده است. مثلا رسانه اجتماعی بانوی طلایی برای حمایت از کارآفرینی ما از ما تبلیغ کردند و همین مسئله باعث بیشتر شناخته شدن ما شد. این‌کار‌ها به ما و سایر کارآفرینان انگیزه می‌دهد که دیده می‌شویم و امید ما برای ادامه کار را چندین برابر می‌کند.
به‌نظرتان مهمترین عواملی که می‌تواند موجب موفقیت یک شغل و درآمدزایی شود، چیست؟
پشتکار مهمترین عامل برای موفقیت یک کارآفرین است و اینکه باید نسبت به کاری که انجام می‌دهید امید داشته باشید. ممکن است در مسیری که قرار گرفته‌اید مشکلات بسیاری زیادی وجود داشته باشد و موانع زیادی بر سر راهتان قرار بگیرد، اما اگر امید داشته باشید به طور حتم از عهده همه این مشکلات و موانع بر می‌آیید.
عده‌ای معتقدند که بدون سرمایه اولیه یا حمایت‌های مادی خانوادگی نمی‌توان موفق بود، شما چقدر با این انگاره موافقید؟
