واردات بی رویه؛ تیشه ای بر ریشه صنعت اصیل چوب ایران
صنعت چوب از جمله صنایعی است که دارای گستردگی صنف در سطح کشور و دارای امکانات بالقوه و بالفعل بسیاری می باشد، این گستردگی از جنگل داری و منابع طبیعی آغاز شده و از کارخانه های تخته خرده چوب، تخته لایه و روکش، تخت فیبر امتداد می یابد و به صنایع چوبی و مبلمان ختم می شود .طی کردن این روند در کشور نیازمند دانش و تکنولوژی است و برای وارد شدن به بازارهای جهانی تمامی این مراحل باید همگام با کشورهای پیشرفته طی شود .در سال های گذشته علیرغم وجود توانایی ها و دانش فعالان این صنف مشکلاتی درخصوص صادرات مبلمان و مصنوعات چوبی وجود داشته است. کشور ما با داشتن پیشینه تولید و مصرف مصنوعات چوبی، بسیار پیش تر از دیگر کشورها همچون ترکیه که امروز در زمینه صادرات مصنوعات چوبی جزو برترین ها برشمرده می شود، می تواند با رعایت برخی پارامترها بازهم بازارهای جهانی را به سمت تولیدات خود جلب کند.
حجم بالای مبادلات تجاری مصنوعات چوبی در جهان
طبق آمارمرکز ایران، در حال حاضر حدود ۲۲۶ واحد تولید صنعتی مبلمان با اشتغال حدود ۱۰ هزار نفر در کشور وجود دارد و همچنین بر اساس گزارشات اتحادیه دوردگران تعداد ۴۶۷۰۰ واحد رسمی در زمینه صنایع چوب مشغول فعالیت هستند که تعداد ۱۱۷ هزار نفر دراین کارگاه ها مشغول فعالیت می باشند.آمار فوق بیانگر این نکته هستند که کشور ما با داشتن میزان چوب مورد نیاز، نیروی انسانی فراوان، وجود دانش کافی در همه زمینه ها ی فرآیند چوب و مصنوعات چوبی می تواند با کمی تدبیر و جدیت بازارها ی مصنوعات چوبی جهان را ازآن خود کند.مهم ترین مرحله در فرآیند صنایع چوب، بخش مصنوعات چوبی محسوب می شود که آخرین مرحله کار در صنایع چوب است و پس از این مرحله محصولات به دست مصرف کننده نهایی می رسد و به همین دلیل دارای ارزش افزوده بالایی است و اهمیت فراوانی در بخش صادرات میتواند داشته باشد. تنوع مبلمان و مصنوعات چوبی در جهان باعث حجم زیاد مبادلات تجاری آن شده است. در سال ۲۰۱۳ ارزش تولیدات مبلمان و مصنوعات چوبی در جهان حدود ۱۸۰ میلیارد دلارتخمین زده شده است و میزان واردات مبلمان و مصنوعات چوبی کشورهای حوزه خلیج فارس بیش از ۵۰۰ میلیون دلار اعلام شده که بررسی این حجم بالای واردات نشان دهنده بازار بزرگ مبلمان و مصنوعات چوبی در جهان است.بدیهی است اگر کشوری بتواند تولیدات خود را با این بازار بزرگ گره بزند، تحول و درآمدزایی عظیمی در بخش صنعت چوب خود به وجودآورده است.
۳۰ هزارنفراصفهانی در صنعت چوب اشتغال دارند
امروزه با توجه به درآمد زایی خوب، فعالیت در صنعت چوب در بسیاری از استان های کشور تولید مبل و مصنوعات چوبی رواج دارد که استان اصفهان نیز جزو یکی از تولیدکنندگان مطرح در کشور محسوب می شود.رییس اتحادیه مصنوعات چوبی اصفهان در این زمینه گفت: در حال حاضر حدود۳۰ هزار نفر در صنف مصنوعات چوبی در اصفهان مشغول به کارهستند.مصطفی فخر اذعان داشت: استان اصفهان با داشتن پیشینه چند ساله در تولید مبل و مصنوعات چوبی از استان های پیشکسوت در این زمینه به حساب می آید.وی ادامه داد: در سال های اخیر مشکلاتی اعم از کمبود مواد اولیه در صنعت چوب به علت نابودی بسیاری از جنگل های کشور باعث شد که واردات مبل و مصنوعات چوبی از برخی کشورها ی همسایه شدت بگیرد که این امر مسبب بیکاری بسیاری از فعالان این صنف شد.رییس اتحادیه مصنوعات چوبی اصفهان تاکیدکرد: کشور ما با برخورداری از پتانسیل فراوان و داشتن منابع طبیعی می تواند با یک برنامه ریزی دقیق و دلسوزانه همچون گذشته تولیدکننده و صادرکننده مصنوعات چوبی به جهان باشد و نه تنها نیازی به واردات ندارد بلکه خودش می تواند صادرکننده خوبی باشد.
ترکیه؛ بزرگ ترین رقیب ایران در تولید مصنوعات چوبی
فخراظهارداشت: متاسفانه برخی مردم گمان می کنند مبل و دیگر مصنوعات چوبی خارجی نسبت به تولیدات داخلی برتری دارند؛ در صورتی که به هیچ وجه این موضوع صحت ندارد و ما درکشور به خاطر برخورداری از نوع چوب مرغوب و وجود کارشناسان و تولیدگران خبره از هیچ لحاظ، ازکشورهای خارجی عقب نیستیم.وی افزود: در حال حاضر ۶۰ درصد مبل و مصنوعات چوبی در سراسر کشور وارداتی است که همین موضوع به رکود تولید در داخل می انجامد.رییس اتحادیه مصنوعات چوبی اصفهان خاطرنشان کرد: مهم ترین معضل صنعت چوب واردات است، زیرا ما در داخل تمام امکانات تولید را داریم و واردات باعث بی رونقی بازار می شود و صادرات را نیز مختل می کند.فخر، ترکیه را بزرگ ترین رقیب ایران در تولید مصنوعات چوبی دانست و گفت: دولت در این راستا باید دست تولیدکننده داخلی را بگیرد و از انجام واردات بی رویه جلوگیری کند و درداخل کشور هم باید برای مردم فرهنگسازی شود تا به جای خریدکالاهای خارجی به خرید کالاهای باکیفیت و استاندارد ایرانی روی بیاورند.وی در پایان صحبت های خود تاکیدکرد: تنها راه پیشرفت صنعت چوب و تبدیل آن به یکی از مهم ترین اقلام صادراتی غیرنفتی را جلوگیری از واردات است و ضروری است که در این راستا، فرهنگ سازی مورد نیاز برای کاهش واردات و روی آوردن مردم به استفاده از کالای داخلی انجام شود.
