کارشناس صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی مازندران ضریح و درب امامزاده یحیی، امامزاده زین‌العابدین و امامزاده عباس(ع) ساری را نمونه‌های ارزشمند و از شاهکارهای منبت هنرمندان عصر تیموری عنوان کرد.
ژیلا احمد امیر آقایی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه مازندران با اشاره به صنایع دستی منبت چوب، گفت: منبت از نظر لغوی کلمه ای عربی است که از ریشه نبت به معنی رویانده شده شاید به این دلیل به این هنر منبت می گویند که به نوعی رویاندن نقش و نگاره‌های زیبا بر روی چوب است.
وی با بیان اینکه تمامی حرکات بر روی نباتات را منبت و به طور خاص برجسته کاری بر روی چوب را منبت می نامند، افزود: در واقع می‌توان اینگونه توصیف کرد که منبت‌کاری، کنده‌کاری و مشبک‌کاری چوب شیوه‌ای دیگر از تولید مصنوعات چوبی است که طی آن نگاره‌ها و نقوش با استفاده از چکش، مغار، انواع سوهان ، سمباده و سایر ابزار نجاری بر روی چوب‌های مرغوب و بادوام شکل می پذیرد.
کارشناس صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی مازندران تصریح کرد: در ایران منبت کاری از گذشته بسیار دور رایج بوده است و محققان این صنعت را یکی از ارزشمندترین هنرهای سنتی ایران باستان می‌دانند.
وی افزود: در قرون مختلف منبت‌کاری در این استان ویژگی‌های مختص به عصر خود را داشته و از قرن هشتم هجری قمری رسم و عناصر هندسی، اشکال نباتی و گل و بوته بر روی منبرهای چوبی، صندوق‌های مزارها و پنجره و رحل‌های قرآن رواج یافت و از اوایل قرن نهم هجری قمری این هنر رونق ویژه‌ای یافت و صنعتگران با بکارگیری انواع خطوط نمونه‌های ارزشمندی را خلق کردند.
امیرآقایی اظهار کرد: ضریح و درب امامزاده یحیی، امامزاده زین‌العابدین و امامزاده عباس(ع) ساری از نمونه‌های ارزشمند و از شاهکارهای منبت در دوران تیموری است که با هنرمندی اساتید بنام این هنر همچون استاد «شمس الدین احمد نجار ساروی»، استاد «حسین بن احمد ساروی» و «محمدبن استاد حسین ساروی» به یادگار مانده است.
