این درست است که سایت ما برای کمک به صنعت چوب کشور و کارهایی مانند نجاری ایجاد شده اما صرف نظر از زیبایی های شغل نجاری باید این شغل را یکی از سخت ترین مشاغل دنیا در نظر گرفت. اگر تمایل دارید که به شغل نجاری وارد شوید این مطلب را که در آن به بیان مخاطرات شغل نجاری پرداخته ایم مطالعه و سپس تصمیم گیری کنید.
نجاری
شغل نجاری دارای چند نوع عارضه شیمیایی، فیزیکی و ارگونومیک است، گرد و غبار چوب خطرات متعددی را دارد. از جمله اینکه مواجهه مزمن با گرد و غبار چوب در طولانی‌مدت سرطان بینی و سینوس‌های بینی از نوع آدنوکارسینوما را موجب شود. گاهی ممکن است گرد و غبار چوب به داخل چشم رود و موجب آسیب‌های چشمی شود. در مواردی ممکن است چوب را رنگ روغن و جلا بزنند یا از آرسینک استفاده کنند. سپس روی چوب را تر کنند و روی آن تراشکاری و سمباده‌کاری کنند که این کار باعث می‌شود تکه‌های مرطوب رنگ که ممکن است روی آن قارچ بنشیند جدا شده و مسمومیت‌های ناشی از سرب را داشته باشند. بیشتر کارگرانی که با قطعه های چوب درخت افرا که از مدتی قبل بریده شده اند، سروکار دارند دچار مشکلات تنفسی می شوند زیرا این نوع درخت، بین پوسته و تنه در طول زمان کپک ایجاد می شود و این کپک ها ایجاد تحریکات تنفسی می کنند. مهمترین عامل فیزیکی در نجاریها موضوع صداست. حد مجاز مواجهه با صدا در کشور ۸۵ دسی‌بل است که معمولاً در نجاریها میزان صدا ۱۰۰ دسی‌بل است و گاهی اوقات که از اره برقی استفاد می‌شود به ۱۱۰ دسی‌بل هم می‌رسد که به دنبال آن کاهش شنوایی ایجاد می‌شود که این کاهش شنوایی بدون درد و پیشرونده است و وقتی ایجاد می‌شود هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. تنها راه، پیشگیری است. چرا که در این عارضه گوش داخلی آسیب می‌بیند و کاهش شنوایی حسی صورت می‌گیرد. این افراد در اوایل مواجهه با صداهای بلند متوجه کاهش شنوایی نمی‌شوند ولی هنگامی که کاهش شنوایی بیشتر شد ابتدا در تشخیص صداهای “سین”، “شین” و “ت” دچار مشکل می‌شوند و سپس در تشخیص صداهای بچه‌ها و زنان. تنها راه تشخیص این کاهش شنوایی تست شنوایی است که بهتر است هر سال یکبار انجام شود. از عوامل فیزیکی دیگر ارتعاش به خصوص در دست و بازو است که بیشتر به علت استفاده از ابزارهایی مانند سمباده برقی، دریل و اره برقی ایجاد می‌شود و عوارض آن شامل اختلالاتی شبیه سندروم رینوز و درگیری عصب دست است و ابتدا به صورت اختلالات عروقی خود را نشان می‌دهد به طوری که هر وقت فرد با ابزار ارتعاش‌آور کار می‌کند انگشتانش سفید و رنگ پریده می‌شود و پس از اتمام کار به حالت اول برمی‌گردد. همچنین در هنگام ارتعاش امکان دارد اختلال حسی هم ایجاد شود و در مراحل بعد ظرافت کار کردن از فرد گرفته می‌شود و در نهایت در موارد شدیدتر آسیب استخوانی و غضروفی ایجاد می‌شود و در مواردی هم محدودیت مفصل مشاهده می‌شود. لذا ابزار باید کاملاً در دست جا گیرد و لق نزند. همچنین بهتر است دست گرم باشد چرا که سرما خون‌رسانی را ضعیف می‌کند. استفاده از دستکش‌های ضد ارتعاش هم ممکن است که از این مشکل جلوگیری کند البته تأثیر آن هنوز اثبات نشده است. بهتر است فرد یک ساعت با این ابزار کار کند و یک ساعت استراحت کند. درباره عوارض ارگونومیک شغل نجاری باید یادآور شدکه در این خصوص بیشترین درگیری مربوط به عصب دست است که به دنبال ارتعاش و حرکات تکراری مثل سمباده‌زدن و کوبیدن با نیروی زیاد ایجاد می‌شود. بیشترین درگیری در انگشت شصت دست است و سپس انگشت دوم و سوم. این افراد حالت بی‌حسی و گزگز به خصوص در شب‌ها را دارند و ناحیه کف دست و در مواردی هم به ناحیه بازو و ساعد هم منتشر می‌شود. بیماری‌های اسکلتی عضلانی نجارها بیشتر کمردردها هستند که به دنبال خم‌شدن‌های مکرر، بلندکردن اجسام سنگین، چرخش کمر، کشیدن و هل دادن اجسام اتفاق می‌افتد.
کارگران چوب بری که با درخت کاج در تماس هستند، بر اثر تماس با کرم های انگل این درختان دچار کهیر می شوند. کرک های ریز این کرم ها در پوست فرو می رود، باعث ترشح هیستامین می شود و پلاک های کهیری به وجود می آورد. چوب های خارجی نیز از عوامل ایجاد حساسیت در نجاران و مبل سازان به شمار می روند. گاهی چوب ها می توانند آلرژی زا شوند؛ مثل اگزمای گسترده و وسیع ناشی از خزه درخت بلوط و درماتیت آلرژیک ناشی از تماس با عصاره درخت کاج و آلرژی به درخت صنوبر. گاهی نیز کارگران نجاری به علت استفاده از چسب ها، حلال ها، روغن ها و موادشیمیایی دچار آلرژی و تحریکات پوستی می شوند.
منبع:http://sanatchoob.ir/
